Bij transities op organisatorisch en technisch vlak zijn er altijd ontwikkelingen die de snelheid uit die projecten halen. Er komt immers bij elk innovatief idee, dat op weg is om tot wasdom te komen, een moment waarop de ontwikkeling moet worden overgenomen door andere partijen. Bij de elektrische auto gaat het bijvoorbeeld niet alleen om de technische ontwikkeling van een product. Er is ook een newmotion charging station nodig. Sterker nog, er moet een hele infrastructuur komen van elektrische oplaadpunten. Want de eigenaar van een elektrische auto wil die op elk moment kunnen opladen als de accu leeg begint te raken.
Innovaties en gebruikseisen
De ontwikkeling van de elektrische auto is nu in een stadium, dat voor de belangrijkste problemen wel oplossingen zijn gevonden. Op zich was het niet zo moeilijk om een auto te bouwen, die kon worden aangedreven door elektriciteit. Het probleem was, dat er een voedingsbron moest worden ontwikkeld, die krachtig genoeg is om de auto een flinke actieradius te geven. Zonder zo’n krachtbron had het geen zin om de elektrische auto op de markt te brengen. Geen enkele consument zit te wachten op een vervoermiddel waar je maar een klein eindje mee kunt rijden.
Talloze initiatieven
De zoektocht naar een passende krachtbron voor de elektrische auto is door veel partijen ter hand genomen. Daar waren veel universiteiten bij betrokken, maar ook de grote autofabrikanten hebben hun bijdrage geleverd. Uiteindelijk is men uitgekomen op een accu. Auto’s die kunnen rijden op zonne-energie zijn nog niet succesvol op de markt gekomen. Zo’n collectieve zoektocht heeft als beperkende factor dat er verschillende systemen op de markt komen voor het opladen van de accu’s. Uiteindelijk zijn er 2 systemen die in productie zijn genomen: dat van de Aziatische autofabrikanten en een systeem van de fabrikanten in de rest van de wereld.
Uitrollen van infrastructuur
Het heeft een flinke tijd geduurd voordat duidelijk werd dat de elektrische auto met een accu de kandidaat is die door autofabrikanten werd omarmd. Pas toen dat duidelijk was, werd het voor overheden en bedrijven interessant om een infrastructuur van oplaadpunten te realiseren. Het is logisch, dat er niet geïnvesteerd gaat worden in systemen waarvan de behoefte nog niet duidelijk is. In sommige landen in Europa is nog goed te zien dat er een gebrek aan vertrouwen was in de toekomst van de elektrische auto. Daar staat de beschikbaarheid van oplaadpunten nog op een heel laag peil.
Stimulans van de overheid
Ondanks dat er in Nederland kritiek is op de slagvaardigheid van de overheid, geldt dat niet voor de stimulering van elektrisch rijden. Er bestaan al jarenlang subsidies om het aantal elektrische auto’s omhoog te krijgen. Die werden zelfs verstrekt, toen nog niet duidelijk was dat er een dekkend netwerk van laadpalen zou komen. De overheid heeft er met deze stimulerende maatregelen voor gezorgd, dat er geen vertraging zou ontstaan in de ontwikkeling van de elektrische auto. Het is logisch, dat de stimulerende maatregelen nu langzaam zullen worden afgebouwd.
