De dood: geen fijn onderwerp om over na te denken, maar toch doet iedereen het. Mannen en vrouwen verschillen over het algemeen vaak in het denken over bepaalde onderwerpen. Je zou dus ook kunnen verwachten dat er verschil zit in het denken over de dood, maar is dat ook zo?
Hun eigen dood
Het onderzoeksbureau Motivaction heeft is in een onderzoek gekomen tot vijf verschillende stijlen die verschillen in hoe mannen en vrouwen omgaan met en denken over de dood: het proactieve, onbevangen, vertrouwende, rationele en sociale type.
Uit het onderzoek is gekomen dat vrouwen vooral proactief zijn. Dit houdt in dat zij vaker spiritueler zijn ingesteld en meer ervaring hebben met sterfgevallen. Voor hen is praten en denken over de dood geen taboe. Zij willen ten aanzien van de dood het meest de touwtjes in handen hebben. Ook hebben zij meestal zaken die komen kijken bij het overlijden, goed geregeld. Denk daarbij aan een testament of een uitvaartverzekering.
Mannen zijn vaker onbevangen en rationeel. Zij zijn minder religieus en spiritueel ingesteld en geloven in de maakbaarheid van het leven. Ze genieten graag van het leven. De dood is voor hen taboe en ze tonen daar weinig kwetsbaarheid in. Ze benaderen het enkel rationeel. Mannen zullen vooral medische zorg en objectieve informatie belangrijk vinden. Waarschijnlijk weten zij dan ook het best wat de kosten van een uitvaart zullen zijn.
Angst voor de dood
Naast het bovengenoemde onderzoek zijn er nog meer onderzoeken gedaan naar het denken over de dood. Uit sommige onderzoeken komt dat vrouwen banger zijn voor de dood dan mannen. Echter, aan deze uitkomsten wordt getwijfeld. Mannen doen zich namelijk vaak stoerder voor dan ze zijn, waardoor ze mogelijk angstiger zijn dan uit het onderzoek komt.
Aan de andere kant komt uit cijfers van het Nationaal Kompas Volksgezondheid wel dat meer vrouwen dan mannen lijden aan een angststoornis. Zij zijn dus over het algemeen angstiger en zouden ook angstiger kunnen zijn voor de dood.
Dood van een geliefde
Uit een ander onderzoek komt dat mensen meer bang zijn voor de dood van hun geliefden dan de dood van henzelf. Daaruit blijkt maar weer hoe sociale wezens wij zijn. Wanneer dan een partner is overleden, rouwen vrouwen en mannen over het algemeen op een andere manier. Mannen pakken sneller de draad weer op en van hen wordt verwacht dat ze sneller weer hertrouwd zijn. Vrouwen daarentegen leggen zichzelf veel beperkingen op. Zij hebben het idee dat ze niet van een ander mogen houden, omdat ze het dan vinden lijken alsof ze niet van hun overleden partner hebben gehouden. Ook zijn zij meer bezig met hun gevoel en blijven zij langer verdrietig. Wanneer vrouwen wel snel een nieuwe partner hebben, zijn ze hier vaak minder open over.
Over het algemeen kun je stellen dat er verschil zit in hoe mannen en vrouwen denken over de dood. Vrouwen zijn meer proactief en spiritueel. Ook komt uit onderzoeken dat zij vaker bang zijn voor de dood. Wanneer een geliefde is overleden, is een vrouw meestal langer verdrietig en meer beperkend voor zichzelf. Mannen zijn meer onbevangen en rationeel. Zij zijn minder bang voor de dood en gaan sneller door met het leven, wanneer een geliefde is overleden. Natuurlijk zijn dit algemene uitkomsten en verschilt dit per individu.
